
Cześć, mam na imię Adrian i jestem tatą.
Chciałbym, żeby moje dzieci wiedziały, że mają we mnie oparcie i zawsze mogą ze mną porozmawiać o wszystkim.
Na tym blogu opowiadam o byciu wystarczającym tatą. Nie idealnym.
O wychowaniu bez kar, nagród, krzyku i szantażu. O tym, że nie zawsze “wychodzi” tak, jak chciałem. O podejściu do wychowania w uważności. W uważności na dzieci i na siebie. A przynajmniej o jego próbach.
Dlaczego bliski tata ?
Bliżej potrzeb swoich i dzieci. Tak, swoich również. Wierzę, że aby pomóc innym, należy zadbać o siebie.
Staram się w prosty sposób przekazywać wiedzę, którą czerpię z książek i warsztatów.
Pamiętaj, że ten blog nie jest zbiorem uniwersalnych rozwiązań wszystkich problemów. Jednocześnie wierzę, że niektóre doświadczenia mogą komuś pomóc.
Social Media